82 rocznica powstania Narodowych Sił Zbrojnych. Największa, niezależna politycznie, materialnie i ideologicznie organizacja polityczno-wojskowa w polskim podziemiu zbrojnym. Służyło w niej 90 tysięcy żołnierzy Za datę jej powstania przyjmuje się datę 20 września 1942 r.

Obrońcy ojczyzny o których świat miał zapomnieć

82 lata temu w wyniku połączenia Narodowej Organizacji Wojskowej, Związku Jaszczurczego i innych pomniejszych organizacji narodowych powstały Narodowe Siły Zbrojne (NSZ), jedna z największych organizacji Polski Podziemnej. Podczas II wojny światowej formacja ta walczyła z Niemcami i komunistyczną „partyzantką”, zaś po wojnie walczyła z sowietami i ich polskojęzycznymi sługami.

Faktycznie proces formowania NSZ rozpoczął się w lipcu 1942 r. w wyniku łączenia części Narodowej Organizacji Wojskowej i Organizacji Wojskowej Związek Jaszczurczy (ZJ), podporządkowanej Organizacji Polskiej. Najważniejszymi pionami w walce z okupantem były wywiad i propaganda. Działaniami wywiadu NSZ kierował II Oddział Sztabu, który zbierał materiały dotyczące całokształtu życia pod okupacją niemiecką. Pozyskane informacje były niejednokrotnie przesyłane wywiadowi AK.

Formowanie NSZ

Od momentu utworzenia NSZ zaczęto formować oddziały partyzanckie, które prowadziły akcje dywersyjne, zdobywały broń, zaopatrzenie oraz pieniądze. Broniły także ludność cywilną przed bandami rabunkowymi i oddziałami komunistycznymi w myśl hasła: „nie ma w Polsce i dla Polski wrogów numer 1 i 2. Obojętnie, jak się nazywa – Niemiec czy Bolszewik”. Komenda Główna NSZ, w obawie przed represjami ze strony okupanta, zakazała informowania w prasie organizacyjnej o wykonywanych przez swoje oddziały akcjach bojowych. Z tego też powodu wiele akcji NSZ do dziś pozostaje nieznana.

NSZ w Powstaniu Warszawskim

Do walk w powstaniu warszawskim NSZ wystawiły około 3,5 tys. żołnierzy, ponad 1,5 tys. w oddziałach AK, również w Puszczy Kampinoskiej i Lasach Chojnowskich. Największym zwartym oddziałem biorącym udział w walkach była Brygada Dyspozycyjno-Zmotoryzowana „Koło”, znana bardziej jako Grupa „Koło”. Od początku podporządkowała się dowództwu obrony Starego Miasta, zaś po ewakuacji Starówki jej oddziały szturmowe wzięły bezpośredni udział w walkach w Śródmieściu. Rodowód NSZ-owski miało także Zgrupowanie „Chrobry II”.

Największą jednostką partyzancką NSZ była Brygada Świętokrzyska, utworzona 11 sierpnia 1944 r. W grudniu 1944 r. jednostka liczyła 822 ludzi. Prowadziła walki z Niemcami, ale także z partyzantką sowiecką i Armią Ludową. W styczniu 1945 r. Brygada rozpoczęła marsz na Zachód. Podczas marszu na Zachód liczebność Brygady zwiększyła się do 1417 żołnierzy.

Dowództwo Brygady nawiązało kontakt z armią amerykańską i podjęło wraz z nią walkę z Niemcami, oswobadzając m. in. więźniów niemieckiego obozu koncentracyjnego w Holiszowie (5 maja 1945 r.). Brygada Świętokrzyska, której nie włączono do II Korpusu Polskich Sił Zbrojnych, została rozformowana i włączona do Kompanii Wartowniczych przy armii amerykańskiej na terenie amerykańskiej strefy okupacyjnej w Niemczech.

W Szczecinie również wykonano wyroki śmierci

Najdłużej działającym zgrupowaniem NSZ był tzw. VII Okręg kpt. Henryka Flamego „Grota”, „Bartka”. Walczył on z komunistycznym okupantem i wrogami ojczyzny jeszcze po wojnie. Symbolicznym zaś dniem zakończenia działań jest aresztowanie ppłk. Stanisława Kasznicy, ostatniego komendanta NSZ-ZJ (15 lutego 1947 r.) Komunistyczne rządy przez długie lata tropiły i skazywały i mordowały żołnierzy NSZ. Wyroki śmierci na żołnierzach NSZ wykonywano również w Szczecinie, w areszcie przy ul. Kaszubskiej.

Dziś w Szczecinie Mszą świętą o godzinie 12.00 i złożeniem kwiatów pod tablicą poświęconą Narodowym Siłom Zbrojnym zakończą się rocznicowe obchody Okręgu Szczecin.

Polecamy także